қисиррос — [قسيرّاس] калимаи тақлиди овози шикастан ё қариб ба шикастан расидани симчӯб, болор, курсӣ ва ғ. : қисиррос задан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қуфл — (қулф) [قفل // قلف] 1. олати филизӣ, ки бо он дари хона, сандуқ, ҷевон ва ғ. маҳкам мекунанд 2. гуфт. кулангдони силоҳи оташфишон: қуфли пулемёт; қуфл будан баста будан, маҳкам будан (бо қулф); қуфл задан қулф овехтан, бастан; қулф кардан; қуфл… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нон — [نان] 1. хӯроки асосии инсон, ки аз орд хамир карда мепазанд: нони гандум, нони гарм, нони зағора, нони сафед, нони сиёҳ, нони тафтон, нони фатир, нони хонагӣ, нони хушк, нони ҷавин, нони ширмол; нон буридан, нон пухтан, нон пора кардан, нон… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
паймон — [پيمان] 1. аҳд, шарт, қавлу қарор 2. қарордод, шартнома, муоҳида; аҳду паймон қавлу қарор, шарту аҳд; паймон бастан а) аҳд кардан, қавл додан; б) муоҳида намудан, шартнома бастан; паймон вайрон кардан ниг. паймон шикастан; паймон кардан ниг.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пора — I [پاره] 1. дарида, чокшуда 2. як ҷузъ, қисми чизе, парча, тикка, лахта; бурда, луқма; пораи нон луқмаи нон, бурдаи нон; пораҳои калони ангишт лахтаи калони ангишт 3. гурӯҳ, қисм; баъзе; пора кардан а) шикастан, кафондан, майда кадан; б) буридан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
яхшиканӣ — [يخ شکني] яхро шикастан; қобилияти ях шикастан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
азм — I [عزم] а. ният, қасд, ирода; азми росих иродаи маҳкам (қавӣ); азму саъй кӯшишу ғайрат, ҷидду ҷаҳд; азм кардан (намудан) ният кардан, қасд кардан; азмро ҷазм кардан сахт миён бастан барои иҷрои коре; азми худро шикастан аз қавли худ гаштан II… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аҳд — [عهد] а 1. паймон, шарт, қарордод, муоҳида; ваъда; аҳду вафо паймону садоқат; қавл додан ва дар қавли худ устувор будан; аҳду паймон қавлу ваъда; аҳд бастан паймон кардан; аҳд кардан қавл додан; аҳду паймон бастан қарордод кардан, шарту паймон… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аҳдшиканӣ — [عهدشکني] исми амал аз аҳд шикастан; ваъдахилофӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бо — I [با] пешванд 1. ҳамроҳ будан, якҷоя шудан ва иштирок карданро дар иҷрои ягон амал (бо шахсе ё чизе) ифода мекунад; ҳамроҳи…, дар якҷоягии…, ба иштироки…: бо ҳам, бо ҳамдигар, бо ҳамроҳии, бо касе гап (на) задан, бо касе вохӯрдӣ кардан, бо касе… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
